De wekker loopt af, ik heb geen zin om uit bed te komen.
Bij het omhoog gaan van de rolluiken, komt de duisternis de ruimte van de slaapkamer tegemoet en ontbreekt mij duidelijk de fut om aan een nieuwe dag te beginnen.
Ik probeer rustig wakker te worden, maar niets is minder waar met een uk van 6 die meteen al mijn aandacht opeist met heel veel kabaal en zijn statements :-). Op dat moment is het ook wel stiekem het enige waar ik van geniet, van ZIJN enthousiasme.
Ik denk trouwens dat ik deze week weer een nieuwe tip van de week op mijn social media pagina's van Bloomings Essential, mijn tweede kindje, zal lanceren, want het is nu eenmaal de tijd van het jaar waar die vervloekte winterdipjes bij elk van ons de kop opsteken!
Ik pak ze best wel goed aan en wil ze dan ook graag delen met jou, dus ga zeker deze week een kijkje nemen en deel mijn tips en social media links gerust met de mensen rond jou heen. Het zou ook hen kunnen helpen door deze (bijzondere) winterperiode te geraken.
Afgelopen weekend, trokken Noah en ik richting de Ardennen. We zochten een stukje natuur en kalmte op. Geen mens te bespeuren, sneeuw meters hoog. Geen mens had ons voorgelopen op het besneeuwde pad en we zakten al snel met onze voeten benen de diepe zachte sneeuw in. Wat een rust, maar tegelijk ook een helse koude!
Met Noah op de slee genoten we van al het goede om ons heen. We capteerden beiden elke seconde die we maar grijpen konden. Ukkie met zijn kinderbrein, bekijkt en ervaart de momenten op een heel andere manier dan ik met mijn brein van bijna 39. Voor mij zeer interessant en inspirerend tijdens mijn studie kinderpsychologie.
Deze uitstap deed mij vooral veel nadenken over wie ik ben, wat ik heb in mijn leven, wat ik nog graag bereiken wil, mijn toekomstvisie, wie naast mij loopt op mijn levenspad en vooral de dingen die ik absoluut niet meer wil op mijn levenspad. Dingen die mij geen positieve energie geven, dingen die veel aandacht eisen zonder dat je er maar 1/10de van terugkrijgt, want grif toegegeven, ook wij moeten ons kunnen herladen en dat lukt niet als je alleen maar geeft en niets terug krijgt of neemt van bepaalde dingen/personen.
Hier zal jij waarschijnlijk wel denken, hmmm... dat gevoel ken ik. Wel dat is perfect mogelijk, want ik denk oprecht dat iedereen wel zo een paar zaken/personen in zijn rugzak heeft zitten die de levensreis vermoeilijkt. Volgens mijn filosofie, kan men dan maar 2 zaken doen, juist die zwaarte van je afzetten en ze achterlaten op jouw levens (die tevens ook jouw wereld-)reis is of ze gewoon heel goed gaan relativeren, en je zal zien, je zal je hier veel beter bij voelen. Give it a try, want geloof me vrij, met een lichte rugzak op je rug ben je beter bestand tegen toekomstige veranderingen!
Mocht jij trouwens hierover nog met vragen zitten of je hebt zelf een probleem, aarzel niet mij te contacteren. Ik bekijk dit graag vanuit mijn neutraal standpunt met jou, uiteraard volledig onder beroepsgeheim, zodat jij je veel lichter zal voelen en vooral opgewekter door het leven zal wandelen.
Liefs,
Alexandra