Zo, 2020 is voorbij gevlogen! Een jaar om werkelijk nooit meer te vergeten.
Een zooitje allegaar dat de naam Corona, net zoals mijn geliefde nicht trouwens mee draagt, kwam ons tegemoet en besloot tot ieders ergernis serieus wat roet in ons eten te gooien.
Onze sociale contacten die van veel naar bijna niets gingen, restaurants, cafés, bioscopen, sportinfrastructuur, pretparken tijdelijk op slot, de scholen die begonnen met een tijdje afstandsonderwijs,... we hebben het allemaal zien passeren om dan nog maar te zwijgen over de feestdagen die voor de deur stonden.
Wat wilde ik die deur graag dichthouden en ze heel ver weg houden die verdomde feestdagen... Daar ging Noah's pré-Xmas party naar 5 jaar voor het eerst. Het event ten huize Rossini waar elk elkaar jaar stevig naar werd uitgekeken. Met mijn intieme vriendenkring gezellig rond het haardvuur buiten met een glas glühwein, dekentjes in alle soorten van dons op onze knieën, muziek dat op een rustige toon door de installatie weergalmt, een groep vrienden bij mekaar, veel samen beleefd, mekaar zien afstuderen, relaties zien starten, huwelijken meemaken van elkaar, kinderen zien krijgen, sommigen uit elkaar zien gaan,... elk van ons draagt zijn of haar bagage op de rug mee, maar we weten wat we aan elkaar hebben en wat is het zo zot wijs om tijdens die avond herinneringen en anekdotes boven te halen. Maar helaas, in december kwam het er niet dus die fucking deur naar de feestdagen... ik liet ze liever dicht dit jaar, potdicht.
Ondertussen zijn we reeds dag 3 van het nieuwe jaar. Reeds 2 dagen dat we met z'n alleen de eerste twee pagina's van het jaar hebben geschreven, en dus niet meer terug te draaien zijn.
Ten huize Rossini start de dag rustig vandaag. De geur van gebakken ei met spek die door de woning komt te hangen, de koffie die ik tikkend hoor doorlopen op de achtergrond en peanut die gretig zit te Switchen, want ja, vanaf morgen is dat zwarte bakje weer mooi opgeborgen voor 1 week tot volgend weekend omwille van school.
Ik plof me neer in de zetel nadat ik de lichten van de kerstboom heb aangestoken en start de dag met een stukje neer te tijpen voor mijn blog, voor jou. Ik vertel je even kort hieronder hoe ik de laatste dag van het jaar ben door gesparteld.
Op 31/12 trok ik met mijn uk naar het treinstation om daar de trein te nemen naar Brussel Centraal. Inderdaad, je leest het goed, en sommigen stellen zich nu alvast al vele vragen, ik, de chaoot die amper een bus of trein nam in haar ganse bestaan, de trein op richting stripmuseum. Na een korte rit, kwamen we al snel aan en viel mijn lens meteen op het aantal mensen die in de koude onder dekens in een hal of in een portaal lagen te slapen. Snel zet ik een drankje en boterham in een zakje neer bij een van die personen. Als hij of zij zou wakker worden, is daar al een zorg minder om over na te denken voor hem of haar. Als snel dwalen mijn ogen af naar leegstaande panden... hoe is het mogelijk denk ik bij mezelf dat het probleem zich in bijna elke stad of gemeente voordoet, leegstaande panden en nog zoveel mensen in armoede buiten op straat. We falen in dat stuk beleid, that's for sure.
De straten van Brussel hebben er nog nooit zo rust en bijna angstig verlaten bij gelegen. Na een uurtje kuieren tussen de talrijke verhalen in een prachtig Horta pand, besloten we om ons naar de weelderige koninginnengalerij te begeven. Ze zou er zeker dan massaal druk bij liggen, maar nu was ze leeg... volledig leeg...We profiteren ervan om meteen gretig naar elke mooi versierde etalage te kijken. Terwijl mijn blik afdwaalt bij de chocolade bommen van Pierre Marcolini, capteert Noah de mooie etalage van Neuhaus. 1000x mooier dan die van Marcoline, maar wel 3x zo goed koop als Marcolini. Desondanks de leegte, deden de handelaars meer dan ooit hun best de galerij te laten schitteren, om nog maar te zwijgen over het geweldige origami ornament dat boven onze hoofden leek te zweven.
De geur van speculoos kwam me tegemoet.. Maison Dandoy... toch snel even binnen om een doosjes artisanale koekjes te kopen voor mijn ouders. Nog even snel langs de kerstboom en de grote markt en een take away wok om toch nog iets achter de kiezen te hebben alvorens we de trein richting huis nemen.
Voor onze bubbel de voeten onder onder tafel schuift, heb ik nog ruim 1u45 de tijd om peanut in bad te stoppen met een giga bruisbal (want anders wil hij er niet in!) en de tafel feestelijk te maken. De zin om er echt mijn werk van te maken van die feesttafel, zoals ik elk jaar, elk feest wel doe, die ontbrak me fors. De drempel naar een nieuw jaar, niet wetend wat er op me af zou komen, kwam dicht... heel dicht... maar kijk, dit is de realiteit en we moeten er nu eenmaal door.
Voor we aan tafel gaan, heb ik nog even tijd om me in de badkamer af te zonderen voor een paar minuutjes. Er zijn mensen wiens aanwezigheid ik heel erg mis, zeker nu in deze tijden...1 persoon in het bijzonder. Diegene die voor mij iets meer bijzonder is dan de anderen die ik mis in mijn entourage. Lang heb ik niet om hierover te piekeren en dit naast me neer te leggen want daar gaat de deurbel.
Het is tijd om sereen te feesten, wat je dan al feesten kan noemen, doch, verplicht ik mezelf vaker stil te laten staan bij wat ik heb en wie ik om mij heen heb, en daar lieve, daar ben ik toch wel zeer dankbaar voor.
Om mijn stukje levensfilosofie met jou te delen voor dit nieuwe jaar: wees dankbaar met wat op je pad komt, ook al is het niet altijd rozengeur en maneschijn, het komt erop voor een reden, een reden die je vroeg of laat bekend zal worden, wees bewust van de handelingen die je uitvoert, want wat gebeurt is is gebeurt, en kan je niet meer uitwissen, dit schrijft mee aan het nieuwe 365 dagen verhaal, zoek je gelukt zelf in de kleine dingen en bescherm vooral jezelf tegen dingen die jou uit balans willen/kunnen brengen, alleen jij bepaalt hier of je het al dan niet toelaat en last but not least, geniet en vertrouw op jezelf! 100%... en dan mijn vriend, dan komt het gelijk goed. Wijze raad van een expert ;-)
Herken jij jezelf hierin en wil je een helpende hand zodat je deze emoties de baas kan naar de toekomst toe, aarzel dan niet mij te mailen. Ik help je hier graag in verder.
Fijne zondag,
Comments